Όπως ξέρουμε κατά τους μεσαιωνικούς και πρώιμους νεότερους χρόνους δεν υπήρχε ο εθνικός στρατός. Έτσι, οι ηγεμόνες εκείνης της περιόδου κατέφευγαν στις υπηρεσίες των μισθοφορικών στρατών (compagnie di ventura).
Η ιταλική χερσόνησος είναι άρρηκτα δεμένη με αυτό το φαινόμενο για δύο κυρίως λόγους:
Α) Στον Ύστερο Μεσαίωνα και την Αναγέννηση η Ιταλία ήταν διαιρεμένη σε αμέτρητες πόλεις-κράτη και ηγεμονίες που η μία πολεμούσε την άλλη.
Β) Στις ιταλικές πόλεις και στις ιταλικές πριγκιπικές Αυλές υπήρχε πολύς πλούτος, λόγω της ανθηρής οικονομικής ζωής των ιταλικών κρατών.
Οι δύο αυτοί βασικοί λόγοι οδήγησαν πολλούς τυχοδιώκτες, που ήθελαν γρήγορο και άμεσο πλουτισμό, να δοκιμάσουν την τύχη τους στο πεδίο του πολέμου.
Οι μισθοφορικές αυτές στρατιές ονομάζονταν «compagnie di ventura». Ο διοικητής τους ήταν ο λεγόμενος «κοντοτιέρος» (στα ιταλικά «condottiero») ή «capitano di ventura».
Οι απλοί στρατιώτες που στελέχωναν τις ιδιότυπες αυτές «πολεμικές εταιρείες» λέγονταν «soldati di ventura» και προέρχονταν από τα πιο φτωχά στρώματα του ιταλικού πληθυσμού.
Σε αντίθεση με τους απλούς στρατιώτες, πολλοί κοντοτιέροι προέρχονταν από πλούσιες ιταλικές αριστοκρατικές οικογένειες.
Μερικοί από αυτούς ήταν ηγεμόνες ιταλικών κρατών. Επεδίωκαν να αποκτήσουν μέσω της τέχνης του πολέμου μεγαλύτερη πολιτική δύναμη και κύρος.
Κάποιοι από τους κοντοτιέρους είχαν ταπεινή καταγωγή και άσκησαν το επάγγελμα αυτό προκειμένου να ανέλθουν κοινωνικά και οικονομικά. Μάλιστα, έλαβαν σημαντικούς τίτλους και αξιώματα και σε κάποιες περιπτώσεις έγιναν κυβερνήτες πόλεων.
Η εποχή των μισθοφορικών στρατιών ήταν χωρίς αμφιβολία η περίοδος από τον 14ο ως τα τέλη του 16ου αιώνα. Οι συχνές συγκρούσεις μεταξύ των ιταλικών κρατών και οι εισβολές των ξένων στην ιταλική χερσόνησο ενίσχυσαν το φαινόμενο αυτό.
Μεταξύ των πιο διάσημων Ιταλών κοντοτιέρων βρίσκουμε τον Braccio da Montone, τον Δούκα του Urbino Federico Montefeltro, τον Francesco Bussone, γνωστό με το παρατσούκλι «Carmagnola» και τον Giovanni de’ Medici, γνωστό με την ονομασία «Giovanni delle Bande Nere».
Ο τελευταίος έχασε τη ζωή του προσπαθώντας να αποκρούσει τους Γερμανούς μισθοφόρους «Lanzichenecchi». Είχαν κατέβει στην Ιταλία για να λεηλατήσουν την Ρώμη.
Αξίζει να αναφέρουμε τους Έλληνες και Αρβανίτες μισθοφόρους «Stradiotti» που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην Βενετία και σε άλλα ιταλικά κράτη.
Οι μισθοφόροι στρατιώτες αποτελούν συχνά χαρακτήρες της ιταλικής commedia erudita της Αναγέννησης και της commedia dell’arte, αντιπροσωπευόμενοι από τον τύπο του «Καπιτάνο» (Capitano).
Στις Σχολές Καπάτου ξεκινούν νέα τμήματα αρχαρίων ιταλικών. Ενημερωθείτε καλώντας στο 210 38 03 355.