Από τα πρώτα μαθήματα των ιταλικών μαθαίνουμε την ονομασία των ημερών της εβδομάδας. Στην ιταλική γλώσσα οι μέρες της εβδομάδας είναι γένους αρσενικού, εκτός από την Κυριακή που είναι γένους θηλυκού.
Οι μέρες της εβδομάδας στα ιταλικά είναι:
Lunedì – Martedì – Mercoledì – Giovedì – Venerdì – Sabato – Domenica
Η ονομασία τους είχε δοθεί αρχικά από τους Βαβυλώνιους και κατόπιν πέρασαν στους Ρωμαίους. Σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία τα κύρια ουράνια σώματα ήταν 7: πέντε πλανήτες, ο ήλιος και το φεγγάρι, τα οποία ήταν ορατά με το ανθρώπινο μάτι. Οι αστρολόγοι εκείνης της εποχής νόμιζαν ότι τα ουράνια σώματα, καθένα με τη σειρά του, «κυβερνούσαν» την 1η ώρα κάθε μέρας. Έτσι λοιπόν:
Η Δευτέρα (Lunae dies) ήταν η μέρα της Σελήνης (Luna στα λατινικά).
Η Τρίτη (Martis dies) ήταν η μέρα του Άρη (Mars).
Η Τετάρτη (Mercuri dies) ήταν η μέρα του Ερμή (Mercurius).
Η Πέμπτη (Jovis dies) ήταν η μέρα του Δία (Juppiter).
Η Παρασκευή (Veneris dies) ήταν η μέρα της Αφροδίτης (Venus).
Το Σάββατο ήταν η μέρα του Κρόνου (Saturnus), όμως με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, ο εβραϊκός όρος “Shabbat”, δηλαδή μέρα ανάπαυσης, αντικατέστησε σε πολλές γλώσσες την αρχική παγανιστική ονομασία Saturni dies.
Η Κυριακή είναι η μέρα του Κυρίου, Dominus. Επιβλήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ο οποίος είχε προσηλυτισθεί στον Χριστιανισμό κι αντικατέστησε την πιο παλιά ονομασία Solis dies δηλαδή Μέρα του Ήλιου.
Να σημειωθεί ότι στις αγγλοσαξονικές γλώσσες διατηρήθηκαν οι παγανιστικές ονομασίες (ενδεικτικά Saturday και Sunday στα αγγλικά ή Samstag και Sontag στα γερμανικά) για το Σάββατο και την Κυριακή αντίστοιχα.
Στην Πορτογαλία, Αμερική, Μεγάλη Βρετανία, Βραζιλία η πρώτη μέρα της εβδομάδας είναι η Κυριακή. Για τις αραβικές χώρες πρώτη μέρα θεωρείται το Σάββατο.