Στο πέρασμα του χρόνου έχουν γυριστεί πάρα πολλές ιταλικές ταινίες και πολλοί ηθοποιοί του ιταλικού κινηματογράφου εμφανίστηκαν και ξεχώρισαν με τους ρόλους και το ταμπεραμέντο τους. Ένας από αυτούς ήταν και ο Marcello Mastroianni, αλλά και το «alter ego» του Federico Fellini.
Το έργο που του χάρισε παγκόσμια φήμη ήταν η ιταλική ταινία «Dolce vita». Ερμήνευε ρόλους που του ταίριαζαν, ρόλοι από την καθημερινή του ζωή στην Ιταλία. Γεννήθηκε στη Ρώμη και μεγάλωσε στην ιταλική πόλη του Τορίνο. Αγαπήθηκε όσο λίγοι Ιταλοί ηθοποιοί, έδινε σε όλους την εντύπωση πως ήταν ο δικός τους άνθρωπος, γιατί ερμήνευε ρόλους από την καθημερινή ιταλική ζωή.
Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε στο έργο Angelica, όπου συμπρωταγωνίστησε με την Giulietta Massima, σύζυγο του Federico Fellini. Έφτασε στην κορυφή της καριέρας του με τις ταινίες «Λευκές Νύχτες» (Le notti bianche), του Luchino Visconti από την μοντέρνα διασκευή του ομώνυμου έργου του Ντοστογιέφσκι, «Ο κλέψας του κλέψαντος» (I soliti ignoti) του Mario Moniceli μία από τις πιο κλασσικές ταινίες του ιταλικού σινεμά όπου φαίνεται η ικανότητά του ως κωμικός, τον πολύχρωμο κόσμο της Dolce vita (1960), το ιταλικό έργο «Διαζύγιο αλά Ιταλικά» (Divorzio all’italiana), όπου υποδύθηκε έναν Σικελό βαρόνο του Pietro Germi. Ήταν ένας Ιταλός ηθοποιός με απαράμιλλη ικανότητα όπως στην ερμηνεία ενός πολιτικού στο Μετέωρο βήμα του πελαργού, του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Εμβληματικός ηθοποιός σε ρόλο κουρασμένου επαναστάτη στο έργο «Allonsanfan» των αδελφών Tavianni.
Έπαιξε σε πάνω από 145 έργα μέσα σε 58 χρόνια. Τα βραβεία και οι υποψηφιότητες άρχισαν από το 1954 με το ιταλικό βραβείο «Nastro d’ Argento» για το καλύτερο ρόλο «Giorni d’ amore» μέχρι το 1996 με το γαλλικό έργο «Trois vies et une seul morte».
Επίσης, το θέατρο ήταν το σπίτι του, του άρεσε ο Τσέχοφ, όμως το Χόλιγουντ δεν του άρεσε, προτιμούσε τους Ευρωπαίους σκηνοθέτες. Βασικά, για τους Αμερικανούς ήταν ένας λατίνος εραστής, ο Καζανόβας, κάτι που δεν του άρεσε. Έζησε με τις ωραιότερες γυναίκες του καλλιτεχνικού κόσμου και στον ιταλικό κινηματογράφο ήταν ζευγάρι με τη Σοφία Λόρεν. Τότε, ήταν το πρότυπο του Ιταλού άνδρα, λόγω των ωραίων ανδρικών χαρακτηριστικών του προσώπου του, όπως η τέλεια μύτη του, ωραία μαύρα μαλλιά, γοητευτικό χαμόγελο.
Μερικές από τις συνήθειές του ήταν το κάπνισμα, 70 περίπου τσιγάρα την ημέρα, του άρεσε να πίνει και να τρώει, ξόδευε χρήματα σε ρούχα σαν κλασσικός Ιταλός, σε αυτοκίνητα, από μικρός ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που αγόραζε σπίτια.
Πέρασε αρκετά δύσκολη ζωή, η τότε κατάσταση που επικρατούσε στα ιταλικά σπίτια είχε να κάνει με την έλλειψη χρημάτων, συζητήσεις που γίνονταν για τις πληρωμές λογαριασμών, τον τρόπο να εξασφαλίσουν το φαγητό τους. Αξίζει τον κόπο να τον γνωρίσεις καλύτερα σαν προσωπικότητα μέσα από τις ταινίες του.
Στις Σχολές Καπάτου διδάσκουμε τα ιταλικά, καθώς και την κουλτούρα του ιταλικού λαού, παρουσιάζοντας ιταλικές ταινίες, μέσω των οποίων προβάλλεται το ιταλικό ταμπεραμέντο.
Στις Σχολές μας θα βρείτε τμήματα ιταλικών που ξεκινούν άμεσα. Καλέστε στα κεντρικά μας για να ενημερωθείτε στο: 210 38 03 355